Nachtvrijage by Kadril
'k Heb hier soo lang staen wachten,
Mijn soete hertsvriendin,
Soo vele lange nachten:
Ik bid u laet mij in.
Ik kwam door sneeuw en regen,
Door weder suer en soet,
Ik ben u soo genegen:
Uw deur mij opendoet.
Wie hoor ik hier soo laete
Staen singen voor mijn deur,
By nachten op de straete?
Staek jongman uw geteur!
Ik bid u laet mij rusten,
Ik hoor naer geen gevlei;
'k Versmae de minnelusten,
Het is bedriegery.
'k Wou dat de donderwolken
Neerdaelden op my af,
Of dat de helse kolken
My zwolgen in het graf,
Soo 'k u myn honingbieken,
Wil brengen in den rouw
Ach! Laet my toch een lieken
U zingen van myn trouw.
'k Heb hier soo lang staen wachten,
Myn soete hertsvriendin,
Soo vele lange nachten:
Ik bid u laet my in.
Uw trouwe, lieve minnaer,
Heeft myn jong hert gewond.
Kom in, gy sijt verwinnaer:
Mijn hert is u gejond.
|
